23. Objazdowy Festiwal Filmowy WATCH DOCS

PONIEDZIAŁEK, 08.09.2025

Czy w obliczu kryzysu tracimy istotę człowieczeństwa? Kiedy świat chwieje się w posadach, a to, co znane i bezpieczne, nagle znika – jak zmieniają się nasze decyzje, relacje i granice moralne? Czy w sytuacji zagrożenia jesteśmy w stanie pozostać wierni wartościom, które definiują nasze człowieczeństwo, czy też instynkt przetrwania bierze górę nad empatią i solidarnością? Kryzys klimatyczny, ekologiczny, surowcowy, kryzys finansów, kryzys rządzenia to wybuchowa mieszanka. Jak sobie z nią poradzić?.

godz. 17:00 – Deszczu nie będzie

reż.: Daphne Matziaraki, Peter Murimi, 2024 USA, Kenia, Grecja [napisy rozszerzone], 94’

Film, który udowadnia, że kryzys klimatyczny to niewyabstrahowany od naszej rzeczywistości problem środowiskowy, ale czynnik stresu, który zaostrza już istniejące niesprawiedliwości i napięcia. Kenia – susza trwająca od półtora roku w kenijskim regionie Laikipia skłania zdesperowanych pasterzy do buntu wobec zakazu wypasania zwierząt na terenach zajmowanych przez europejskich osadników. Film o tożsamości, skomplikowanym dziedzictwie brytyjskiego kolonializmu i o tym, kto decyduje o dostępie do zasobów naturalnych, szczególnie tam, gdzie zmiany klimatyczne odciskają najgłębsze piętno.

godz. 18:30 – Przechwycone

reż. Oksana Karpovych, 95′ 2024 Kanada, Francja, Ukraina

Najgłośniejszy ukraiński dokument roku, który trzeba zobaczyć w kinie. Nagrodzony m.in. na Berlinale, Krakowskim Festiwalu Filmowym i WATCH DOCS. Mimo że nie pada w nim ani jeden strzał, nie widać rannych, czołgów ani eksplozji, jego twórcom udało się dotrzeć do istoty tego konfliktu. Odważny filmowy eksperyment, w którym dźwięk i obraz wzajemnie wzmacniają swój przekaz, bezlitośnie ujawnia stan rosyjskiego społeczeństwa przeżartego toksyczną propagandą. Takiego filmu o wojnie w Ukrainie jeszcze nie było.

WTOREK, 09.09.2025

Czy obojętność jest dziś naszym najbezpieczniejszym wyborem – czy największym zagrożeniem?

Żyjemy w rzeczywistości, w której małe konflikty mogą eskalować do skali globalnej – czasem niezauważalnie, krok po kroku. Polityka, tożsamość, pragnienie władzy czy uznania – wszystko to potrafi doprowadzić do punktu, w którym różnice stają się przepaściami. Konflikty dotyczą nie tylko państw i narodów – rozgrywają się też w domach, między bliskimi, gdy potrzeba wyrażenia siebie ściera się z brakiem zrozumienia. Czy mamy prawo nie wiedzieć i nie interesować się tym? A może to właśnie obojętność jest pierwszym krokiem do kryzysu – zarówno w świecie polityki, jak i w codziennych relacjach?

godz. 17:00 – Palestyna, której nie było

reż. Yvann Yagchi, 71′ 2024 Szwajcaria

Pomysł, żeby Palestyńczyk pokazał w dokumencie zamknięty świat żydowskich osiedli na Zachodnim Brzegu, wydaje się karkołomny. Reżyser nawiązuje kontakt z przyjacielem sprzed lat – obecnie ortodoksyjnym osadnikiem, do którego wybiera się z kamerą w odwiedziny. Co wyniknie z tego spotkania? Yvann Yagchi zderza ze sobą przeciwstawne perspektywy i pokazuje, do jakiego stopnia historia jego narodu została wypaczona przez lata manipulacji.

godz. 18:30 – Być jak Mikołaj

reż: Aurelia Frydrych-Zdanowska  57′ 2024 Polska

Cena wolności. Intymny obraz relacji syna z ojcem. Mikołaj wkracza w dorosłość. Zanim wyprowadzi się z rodzinnego domu, chce naprawić relację z samodzielnie wychowującym go ojcem, który nie akceptuje jego tożsamości. Kamera wchodzi w przestrzeń codziennych rozmów, w której silne emocje ścierają się z milczeniem, a potrzeba bliskości – z brakiem zrozumienia.

Po filmie – spotkanie z Mikołajem, głównym bohaterem filmu

ŚRODA, 10.09.2025

Kryzys humanitarny odsłania dwie perspektywy – tych, którzy pozostają na miejscu i decydują się pomagać, oraz tych, którzy po dramatycznej ucieczce próbują zbudować nowe życie. W obliczu tragedii innych, często reagujemy odruchem serca, ale czy stać nas na coś więcej niż pomoc incydentalną? Czy jesteśmy gotowi wziąć odpowiedzialność za to, co dzieje się dalej – za życie tych, którzy otrzymali od nas wsparcie i azyl? Czy jako społeczeństwo potrafimy wyjść poza gest doraźnej pomocy, by realnie włączyć migrantów  do naszego codziennego życia – także wtedy, gdy kryzys przestaje być nagłówkiem w wiadomościach?

godz. 17:00 – Las

reż. Lidia Duda, 84′ 2024 Polska, Czechy,

Asia i Marek mieszkają wraz z trojgiem dzieci w Puszczy Białowieskiej, tuż przy granicy z Białorusią. Kiedy spełniali swoje marzenie, kupując dom tuż po studiach, nie mieli pojęcia, co spotka ich w tym małym raju.

Nowy film Lidii Dudy to jeden z najważniejszych i najczęściej nagradzanych polskich filmów dokumentalnych tego roku. Docenili go m.in. jurorzy festiwali w Salonikach, Warszawie i Pradze.

godz. 18:30 – Drzewa milczą

reż. Agnieszka Zwiefka, 2024, Polska, Niemcy, Dania,

Kryzys humanitarny na granicy polsko-białoruskiej – tym razem nie z perspektywy aktywistów, lecz rodziny uchodźczej, której udało się wyrwać z piekła. Szesnastoletnia Kurdyjka Runa wraz z rodzicami i rodzeństwem dociera do zielonej granicy. Po kilkunastu dniach spędzonych w Puszczy Białowieskiej rodzina trafia do ośrodka dla uchodźców – jednak nie w komplecie…

Gościem wieczoru będzie Wawrzyniec Mąkinia, wiceprezes POPH

CZWARTEK, 11.09.2025

Czy potrafimy dostrzec piękno świata, w jego różnorodności? Czy akceptujemy różnorodność form życia? Rozumiemy świat, w którym żyjemy? Czy akceptujemy środowiska queerowe i ich prawa? Jaką rolę w procesie normalizacji odgrywają artyści, aktywiści i twórcy?

godz. 17:00 – Queer Camp

reż. Jen Markowitz, 80′ 2023 Kanada

Gdzieś w kanadyjskiej głuszy grupa entuzjastów organizuje letni obóz dla nieheteronormatywnych nastolatków. Dzięki świetnym wychowawcom, potrafiącym pomóc im uwierzyć w siebie, dzieciaki dostają potężny zastrzyk pozytywnej energii, poznają nowych przyjaciół i odkrywają w sobie niespodziewane talenty.

godz. 18:30 – To uczucie

reż. Alex Baczyński-Jenkins, 76′ 2024 Polska,

Artysta i choreograf Alex Baczyński-Jenkins, pracując nad pierwszym pełnometrażowym filmem, przez kilka lat towarzyszył z kamerą grupie bliskich sobie ludzi. Występy, manifestacje, chwile zwyczajne i ulotne przeplatają się w nim z rozmowami o szczęściu, seksie i marzeniach. Prowadząc dziennik ich codziennego życia, tworzy portret grupy, dokument o transformacji, intymności i performansie, o queerowym życiu i odwadze spełnienia.

PIĄTEK, 12.09.2025

Jak nasze dzisiejsze wybory i refleksje kształtują obraz społeczeństwa, którym się stajemy? Stan wojenny i czas żałoby smoleńskiej to dwa całkowicie odmienne doświadczenia w naszej historii i zbiorowej pamięci – doświadczenia, które wciąż wpływają na to, kim jesteśmy jako wspólnota. Każdy z nas – jednostka, grupa czy naród – nosi w sobie własną opowieść o tych wydarzeniach. W momentach niepewności to właśnie lekcje wyniesione z przeszłości mogą stać się dla nas kotwicą i drogowskazem. Jak nasze opowieści o przeszłości, kształtują społeczeństwo? Czy potrafimy uchronić się przed powtarzaniem dawnych błędów?

godz. 17:00 – Rok z życia kraju

reż. Tomasz Wolski, 85′ 2024 Polska

Wydawałoby się, że o stanie wojennym wiemy już wszystko. Zmontowany z nieopatrzonych materiałów, pozwala nam zajrzeć za kulisy ówczesnych wydarzeń. Wiele z tych materiałów zostało nakręconych przez milicję lub Służbę Bezpieczeństwa. Choć niektóre zdjęcia są naprawdę wstrząsające, dokument Wolskiego pozbawiony jest martyrologii: nie oglądamy pomnikowych postaci, tylko zadziwiająco realnych ludzi, którzy niezależnie od strony barykady, zazwyczaj chcą po prostu „jakoś” żyć.

godz. 18:30 – Kronika obrzędów żałobnych

reż. Robert Kowalski, 2024 Polska, 70′

Robert Kowalski przez osiem lat dokumentował przebieg miesięcznic smoleńskich, które nieoczekiwanie stały się forum bezpośredniego spotkania ówczesnych władz państwa z obywatelami. Składanie wieńców i uliczne modlitwy rządzących chronione były przez snajperów, odziały antyterrorystyczne, SOP i policję konną. Antagonistami Jarosława Kaczyńskiego byli ludzie zrzeszeni w niewielkich grupach albo wręcz działający w pojedynkę.

Gośćmi wieczoru będą: Robert Kowalski – reżyser i Filip Różański – twórca muzyki do filmu „Kronika obrzędów żałobnych”